“Dialysezorg is technisch, complex én je hebt langdurig contact met patiënten. Je leert ze echt kennen, bouwt een band op en dat geeft veel voldoening.”
Jorèn begon zijn loopbaan niet in de zorg, maar bij Defensie. Na twee jaar bij de landmacht besloot hij het roer om te gooien. Nu, op 28-jarige leeftijd, volgt hij de opleiding tot dialyseverpleegkundige via het ETZ. De combinatie van techniek en persoonlijke aandacht voor de patiënt maken dat hij zich op zijn plek voelt. Lees hier hoe hij de overstap maakte naar de dialysezorg, wat zijn werk op de afdeling inhoudt en hoe hij zijn toekomst bij het ETZ ziet.
Van landmacht naar dialyseverpleegkundige
Na twee jaar bij de landmacht te hebben gewerkt, waar hij logistieke ondersteuning bood aan gevechtseenheden, koos Jorèn uiteindelijk voor de mbo-opleiding Verpleegkunde. “Ik dacht eerst aan werken op de ambulance, maar ik kwam er al snel achter dat ik liever een baan wilde in rustiger vaarwater.” Tijdens zijn opleiding liep Jorèn op verschillende afdelingen stages, zoals de Longgeneeskunde, Vaatchirurgie en de Interne Geneeskunde. “Op verpleegafdelingen miste ik de tijd en ruimte om echt aandacht te geven aan een patiënt. Je vliegt van de ene naar de andere kamer,” zegt hij. Uiteindelijk heeft dit hem na zijn afstuderen doen besluiten om te kiezen voor de dialysezorg.
De overstap naar dialysezorg
Na zijn afstuderen kwam Jorèn direct terecht op de dialyseafdeling van het ETZ. “Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik moest verwachten van dit specialisme, maar na een ochtend meelopen was ik meteen geïnteresseerd.” Inmiddels is hij ongeveer een halfjaar bezig met zijn opleiding en heeft hij zijn plek helemaal gevonden. “Dialysezorg is technisch, complex én je hebt langdurig contact met patiënten. Dat sprak me meteen aan.” Patiënten komen vaak drie keer per week voor behandeling en dat maakt het werk bijzonder: “Je leert ze echt kennen. Daardoor bouw je een band op en dat geeft voldoening.”
Werken en leren bij het ETZ
Via het ETZ volgt Jorèn de opleiding tot dialyseverpleegkundige aan het Radboudumc. Bij een 36-urige werkweek duurt de opleiding gemiddeld dertien maanden, bij zijn 32-urige contract ongeveer vijftien maanden. Hij werkt 21 lesdagen verspreid over die periode. “De theorie is pittig,” vertelt hij. “Je duikt diep in de werking van de nieren, de dialysetechniek en welke medische kennis je daarvoor nodig hebt. Die kennis pas je meteen toe in de praktijk.” De eerste tien weken van de opleiding bestaan uit meelopen op de afdeling zonder directe verantwoordelijkheden. “Daarna word je echt ingepland en krijg je je eigen patiënten. Meestal zorg ik zelfstandig voor drie patiënten per dienst.”
De begeleiding tijdens zijn leertraject ervaart Jorèn als erg prettig. “Ik heb twee vaste begeleiders die mijn leerproces goed in de gaten hKuouden. Ze helpen me als ik ergens tegenaan loop en zorgen dat ik voldoende bewijslast verzamel voor mijn opdrachten. Ook andere collega’s staan altijd klaar om te helpen. Dat maakt het een veilige en fijne leeromgeving.” Naast vakinhoudelijke kennis leert Jorèn ook veel over zichzelf. “Je moet je grenzen durven aangeven, zeker als een situatie te complex aanvoelt. Dat is niet altijd makkelijk, maar ik weet dat er altijd een collega is die bijspringt of het even overneemt.”
Een werkdag als dialyseverpleegkundige
Elke dag begint met de dagstart. “Daarna begin ik met het inlezen van mijn patiënten: ik check bijvoorbeeld hun medicatie, reanimatiebeleid en streefgewicht.” Vervolgens sluit hij de patiënten één voor één aan op de dialysemachine. Een behandeling duurt drie tot vier uur. “Tijdens de dialyse monitor ik onder andere de bloeddruk, temperatuur en vochtbalans. Het is belangrijk om scherp te blijven, want een kleine verandering kan grote gevolgen hebben. Je moet ook veel administratie doen. Alles wat er gebeurt, moet je nauwkeurig bijhouden. Bijvoorbeeld als een patiënt met benauwdheid binnenkomt, moet ik dat opschrijven. Ook hoeveel vocht er uit moet of de patiënt pijn heeft en andere belangrijke observaties.” Na afloop van de dialyse werkt hij vaak nog aan voorbereidingen voor de avonddienst of taken voor de volgende dag. De sfeer op de afdeling ervaart Jorèn als prettig. “Het team is groot, tussen de 50 en 60 mensen, maar iedereen helpt elkaar. Er zijn ook collega’s die hier al 25 jaar werken, wat ook iets zegt over hoe fijn deze afdeling is.” Jorèn werkt voornamelijk vroege diensten en avonddiensten. “Op zondag zijn we standaard vrij. De balans tussen werk en privé is hier echt goed.”
Jorèns toekomst bij het ETZ
Jorèn is over een half jaar klaar met zijn opleiding. “Ik zie mezelf zeker nog een tijd op deze afdeling werken. De combinatie van persoonlijke zorg en techniek past bij me.” Wat hij zou zeggen tegen iemand die twijfelt om bij de dialyseafdeling te werken? “Kom vooral een keer meelopen. Je kunt hier veel betekenen voor mensen en er is volop ruimte om door te groeien, met goede begeleiding en een fijne werksfeer. Zo kun je bijvoorbeeld zorgcoördinator worden, deelnemen aan werkgroepen en neventaken kiezen waarin je je kunt specialiseren. Dialyse is een leuke afdeling waar iedereen elkaar helpt en je echt een band opbouwt met patiënten. Dat maakt het specialisme bijzonder.”
Bekijk vacatures
