“We leveren meer dan alleen acute zorg.”
Spannende situaties, acuut kunnen handelen en zorgen voor langdurig zieke patiënten: dat is werken op de Intensive Care (IC). IC-verpleegkundigen Karin, Chris en Daniëlle vertellen over hun vak. Wat trekt hen aan op deze afdeling, hoe zijn ze het vak ingerold en hoe ziet een dag op de IC eruit?
De carrièrestart
Daniëlle werkt sinds 2022 bij het ETZ: “Ik heb mijn opleiding voor IC-verpleegkunde gevolgd bij een ander ziekenhuis. Maar ik wilde toch liever bij het ETZ werken, onder andere vanwege de doorgroeimogelijkheden als Physician Assistant (PA) en omdat het een traumacentrum is.”
Chris vindt ook de doorgroeimogelijkheden binnen het ETZ een groot pluspunt: “Ik ben opgeleid binnen het ETZ en heb inmiddels acht verschillende afdelingen gezien. Ik startte met een MBO-opleiding en ben daarna doorgestroomd naar de HBO. Sinds 2019 loop ik op de IC en de mogelijkheden die je hier hebt zijn heel aantrekkelijk, bijvoorbeeld aansluiten bij het CIV, op pad met het RRT of je specialiseren als practitioner.”
Karin: “Ik ben dan toch wel echt de nieuwste van ons drie! Sinds 1 januari 2023 werk ik hier bij het ETZ op de IC, daarvoor werkte ik in een ander ziekenhuis. De pre-boarding was echt top. Ik ontving voordat ik begon met kerst een handgeschreven kaart en met oudjaar een bos bloemen. Dat was wel echt een warm welkom!”
Elke dag anders
Chris vindt ook de afwisseling een voordeel van zijn functie: “Het is een cliché, maar er is nooit een dag hetzelfde! De afwisseling tussen acuut handelen en langdurige patiëntenzorg maakt het voor mij uitdagend. Verder trekt het klinisch redeneren en het zoeken van diepgang me op de IC.”
Karin knikt instemmend: “Ja, die stress en adrenaline als er acute situaties zijn, maken deze rol echt heel leuk. Maar ook de begeleiding die we aan patiënten en familie geven is bijzonder en veel diepgaander dan op andere verpleegafdelingen. Doordat je zorg draagt voor 1 of 2 patiënten, is er de ruimte om je echt in die patiënten te verdiepen.”
Daniëlle is het daarmee eens: “Je kunt hier echt iets voor patiënten betekenen, en je kunt ze helpen om lichamelijke functies te trainen en ontwikkelen. Veel in het lichaam staat met elkaar in verbinding en elke handeling die je uitvoert heeft een bepaald effect waarop je moet anticiperen. Wat voor ons zo vanzelfsprekend is en vanzelf gaat, zoals ademen of iets eten, is voor een patiënt van ons helemaal niet normaal.”
Dagelijkse zorg
Chris legt uit dat de dagelijkse zorg voor patiënten een groot onderdeel van je dag is: “Het is zelfs zo dat je meer tijd aan dagelijkse patiëntenzorg besteedt dan aan acute situaties. Sommige patiënten liggen hier een paar dagen, sommige een week en in een enkel geval ligt een patiënt hier ook langer dan een week of zelfs een maand.”
Karin vult aan: “Het mooie van die langdurige zorg is wel dat je een band opbouwt. Toen ik hier net binnenkwam kreeg ik een patiënt toegewezen waar ik twee maanden frequent voor heb gezorgd. Je leert elkaar dan echt kennen, want je praat soms toch even gezellig over iets anders dan de zorg. Zijn kleindochter was een echt paardenmeisje, net als ik. Dus we hebben samen foto’s en filmpjes gekeken, hartstikke leuk. Zulke momenten maken het verblijf voor een patiënt ook een stuk specialer.”
Daniëlle begint te lachen: “Ja, ik heb ook ooit eens een mannelijke patiënt gehad met lang haar. En we matchten altijd onze kapsels. Ik vlechtjes, hij vlechtjes. Ik een knotje, hij ook een knotje. Zulke momentjes maken zoveel positieve impact op iemands dag, echt prachtig.”
Rouleren
Is het altijd zo dat je als IC-verpleegkundige de hele periode dezelfde patiënt bijstaat? Daniëlle: “Nee, dat hoeft niet zo te zijn. We rouleren onderling. En ook als je niet klikt met een patiënt of als iets te zwaar wordt, kun je aangeven graag te willen ruilen.”
Chris: “Het moet voor ons ook mentaal en emotioneel te doen blijven natuurlijk. Dat kan soms lastig zijn als patiënten achteruit gaan in plaats van beter worden.”
De opleiding tot IC-verpleegkundige
Daniëlle vond de opleiding pittig: “Het is op de IC echt een andere manier van zorgen. Je komt met verschillende ziektebeelden en typen patiënten in aanraking.”
Chris: “Je leert zoveel over het menselijk lichaam en je werkt samen met alle disciplines uit het ziekenhuis. Maar het is heel behapbaar in stukjes opgedeeld én je kunt de theorie van je opleiding de volgende dag meteen in de praktijk toepassen”.
Samenwerking
Chris vertelt over hoe de opleiding doorgaat op de werkvloer: “Je krijgt een buddy toegewezen, een vast aanspreekpunt op de afdeling waar je altijd bij terecht kan. Maar eigenlijk werk je met iedereen samen en leer je ook van al je andere collega’s”.
Daniëlle beaamt dat: “Je hebt zoveel ervaren en vakinhoudelijke collega’s om je heen, dat iedereen je wel iets nieuws kan leren. Als Professional in Opleiding (PIO) heb je een praktijkopleider, twee leerproces-begeleiders en nog twee werkbegeleiders. Vanaf het eerste moment krijg je alle tijd en aandacht.”
Ook Karin kan zich daarin vinden: “Ik heb de opleiding hier niet gedaan, omdat ik al gediplomeerd was toen ik hier startte. Maar ik ben in de eerste weken ook aan een buddy gekoppeld en boventallig ingepland. Heel fijn, ik kreeg alle ruimte en tijd om mijn draai te vinden.”
Het team op de IC
Chris schetst het team van zijn afdeling: “Jong, oud, verschillende karakters. Echt ontzettend divers. Je maakt samen veel mee en ziet veel, ook dingen die echt niet leuk zijn om te zien. En dat bindt, je leert elkaar hier echt goed kennen.”
Karin: “Ja, we staan er niet alleen voor patiënten en families, maar ook voor elkaar. Haantjesgedrag zie je hier niet, we zijn echt een team. Zowel binnen de verschillende IC’s als over de hele afdeling heen zie je die saamhorigheid terug.”
Daniëlle: “Ja, dat vind ik ook. Er hangt hier een hele fijne werksfeer! We kunnen direct zijn, en dat is in acute situaties ook nodig. Maar iedereen heeft veel respect voor elkaar. Soms valt er een traan en dan staan we klaar met een luisterend oor of een schouder, maar gelukkig is er ook altijd genoeg ruimte voor gelach en gezelligheid.”
“Hoe Karin, Chris en Daniëlle het ETZ omschrijven in één woord? “Vriendelijk”, zegt Daniëlle als eerste. Chris: “Ik ga voor divers”. Karin sluit af met: “Warm”.”
Is jouw interesse in een rol als IC-Verpleegkundige gewekt? Voel je vrij om Chris, Daniëlle of Karin aan te spreken op de afdeling. Of kom eens vrijblijvend een dag meelopen!
Lees meer over de IC